Het eerste dat opvalt bij het bekijken van het werk van Henri Burgers is dat het totale oeuvre zich niet laat vangen binnen één discipline, met een enorme diversiteit aan materiaal en eindproducten als gevolg. Naast de waspanelen die in De Kamer te zien zijn richt hij zich op fotografie en het vervaardigen van installaties. De werkzaamheden stoppen niet bij één materiaal, integendeel, de één heeft juist de ander nodig omdat ze elkaar als het ware voeden. Door deze voeding kan er een insteek gemaakt worden van het ene naar het andere materiaal met een continue voortgang van een grondgedachte als gevolg.

Naast de diversiteit valt nog een tweede element op en dat is dat er binnen de diversiteit een herkenbaar 'handschrift' zit in elk werk afzonderlijk waar je Burgers aan kan herkennen. Dat handschrift is eigenlijk ook meteen het uitgangspunt van zijn werk, namelijk: (verpakkings)materiaal dat is weggegooid. Deze uitstoot van onze wegwerpmaatschappij wordt door Burgers in zijn foto's, installaties en waspanelen op verschillende manieren tot kunst verheven.

De manier waarop de waspanelen worden vervaardigd is te vergelijken met de werkwijze van een archeoloog. Het beginpunt van elk paneel is de zoektocht van Burgers naar het materiaal. Daarvoor gaat hij langs fabrieken om geschikt verpakkingsmateriaal, verpakkingsmallen, weggegooid materiaal en normale gebruiksartikelen te zoeken. Eenmaal goede vormen gevonden begint het opbouwen van het paneel door het gieten van de was, al dan niet met pigment gekleurd, in de uitgeholde vormen van de verpakkingsmallen.
Vanuit de gegoten vorm begint het 'graafwerk' naar de onderliggende vormen. Om deze vorm bloot te leggen wordt er net zolang geschaafd tot het gewenste niveau is bereikt.

Het eindresultaat zijn hedendaagse iconen die, ondanks dat de panelen allemaal van hetzelfde materiaal zijn, in geen enkel opzicht aan elkaar gelijk zijn.
Zowel de vorm als het kleurgebruik, variërend van grijstinten tot fel geel, geeft elk paneel een eigen identiteit met kleinschalige mo(nu)menten als gevolg waarin de moderne tijdgeest lijkt te zijn gestold in was.